 |
3 در جهان بودن ِمن 4 |
 |
"به نام یگانه باورم"
نیک می دانم ای یار،
قرارمان چنین نبود...
این منم،
عاشقی که خود را برای دیدار معشوق آماده می کند،
چگونه است که درد اشتیاقش از پای در نیاورده است؟
به سادگی و آرامش لحظات پیشین نفس می کشد،
ضربان قلبش را می شنوم که از هیجان دیدار یار تهی است،
خانه دلش را می بینم که در اشغال اغیار، تعلق جاودانه خویش را گم کرده است،
رنگ به رخسار دارد و جان در تن،
اندیشه اش محو تماشای یار نیست،...
نیک میدانی ای یار،
هر لحظه که نه، حتی آن زمان که برای سخن گفتن با تو به نماز ایستاده بودم نیز، به تو نیندیشیدم.
"ویل للمصلین، الذین هم عن صلاتهم ساهون."
"وای بر نمازگزاران، آنان که دل از یاد خدا غافل دارند."
ماعون-4،5
